haberler.

Bazen, bazı haberler, dile düşmeden akla düşer. O anda, Derya yanımda bana dönüp sana söylememiz gereken, ama nasıl söyleyeceğimizi bilemediğim bir şey var dediği anda biliyordum ne diyeceğini..."O" evleniyordu. Herkesin bir "o"su vardır - benim de elbette var. Gerçi söz konusu bu "o" hiç benim olmamıştı zaten, ama şimdi resmen bir başkasının oluyordu. Didem ve Ebru nefeslerini tutmuşcasına bekliyorlardı giderek sabırsızlanan bir biçimde gelmek bilmeyen tepkimi. 

Tepkim o anda gelmedi.

Geldiğinde ise dinmek bilmeyen göz yaşları, yaşaşanmamışlıklara ve korkaklığıma dair pişmanlıklar ile birleşerek beni bir melankoli denizinin dibine doğru çekmeye başladı. Ama ben bu yolu çok gittim geldim - artık dönüşümü gözüm kapalı bile bulabiliyorum. Herşey olup bittikten sonra oturdum ve içimi bildiğim en iyi şekilde, resim ve yazı ile önüme döktüm. Çıkanlardan ise küçük bir parça toparlayıp ortaya koydum. (http://nepmtv.blogspot.com - geri dönmeyecek)

Ebru'dan gelen yanıt ile, yaş dolu gözlerime ufak bir tebessüm düşen dudaklarım eşlik etti. 
Ben bana ve yaşadıklarıma hem gülerim, hem ağlarım.