Sunday 27 May 2012

son kalan

"Son kalan" derken abartıyorum, biliyorum - ama elimde değil, bazen öyle hissediyorum. Bugün, Ebru'nun da gitmesi ile, Pre-University dönemimden hayatımda olan ve düzenli olarak görüşmeye devam ettiğim tüm arkadaşlarım Ankara'ya veda etmiş oldu. Ankara'nın şehir girişine (hani şu şehrin nüfusunun, rakımının falan yazdığı tabela vardır ya - işte onun yanına), ellerimde üzeri cupcake dolu bir tepsi ile bekler halde bir heykelimi dikmelerinin zamanı geldi bence.

 this one is for you Sunshine

No comments:

Post a Comment