Herhangi bir kahve mekanına gidip çay içen bir insanım ben. Mönüde olmamasına rağmen garsonlara "siz böyle kupaya çayı normal koyun, üzerine birazcık süt ekleyip, biraz da tarçın koyun...şekere gerek yok, ama varsa biraz bal koyarsanız çok sevinirim." diye sevimli gülücükler atan, istediğim olduğunda da şeker havuzuna düşmüş çocuklar gibi şen olan bir kişiyim.
Bugün, aynı Sméagol'ın yüzüğü bulması gibi (150cm boyla elf olacak halim yoktu, elbette hobbit oldum.), ben de şahsi my precious'ımı buldum. Umuyorum ki Gollum'a dönüşmem - ama işin aslı aldığım hazı göz önüne alınca, çok da sorun değil gibi haddinden uzun yaşayıp, fiziksel olarak deforme olup, şizoya bağlamak. O kadar enfes bir çay keşfettim, evet.
Okuldan çıkıp yürümeye başladım. Bilen bilir, Hacettepe'nin Beytepe Kampüsünden ana yola inen yolu, Ankara'da yürümesi en keyifli yollardandır. Hafif bir eğimi vardır Eskişehir yoluna kadar ve havanın güzel olduğu günlerde yapmayı en sevdiğim şeylerden biri kulağıma müziğimi takıp yürümektir. Bugün öyle güzel gözüküyordu ki hava, başladım yürümeğe. Ama işte Ankara'nın sonbaharı...Açık ve güzel gözükmesi insanın açıkta kalan uzuvlarını bıçak gibi kesecek kadar soğuk olmasına mani değil hiç bir zaman. DONDUM! O yüzden de Eskişehir Yolu yerine Beysukent tarafına çevirdim yolumu. Ordaki Migrosta tanıştım kendisi ile. Rafta yalnızca bir tane kalmıştı, o anda "bu işte bir iş var..." diye düşünmüştüm zaten. İçindekileri okumaya başlayınca, dışardan bakan olduysa, kesin olarak gözlerimin içinin parladığını görebildiğine eminim.
Çay severler, Sturbucks'ta bile Chai Tea Latte içen arkadaşlar, garsonlara sevimlilik yaparak mönü dışı sütlü çay sparişi verenler - korkmayın, artık üzülmeyin! O burda...Doğuş Mistik Chai! (işin aslı netten baktım, bayadır da piyasadaymış da, ben yeni keşfettim.)
^_^
ben gidip bir kupa daha içiciiim...
Seni cay kadar seviyorum!
ReplyDeleteBunun bir baska versiyonu icin bakiniz Dogadan Chai. Pek nefis.