Sonunda beklenen gün geldi. Tatlı bir heycan vardı giderken elbette, ama sonrasında ufak bir korku da oldu. Kazadan beri herhangi bir aracın direksiyonuna geçmedim ve işin doğrusu, geçtiğim zaman ne hissedeceğimden de emin değildim. Bora'dan eve dönüş yolunda hissettiğim korkumu dışarıya olabildiğince az yansıtmaya çalıştım. Bunda amacım çevremdekileri kandırmak değil, kendimi inandırmaktı daha çok. Gerçi, Eskişehir Yolunda 65'le gidişime şahit olan herkes durumda bir tuhaflık olduğunu mutlaka fark etmiştir diye düşünüyorum...olsun.
No comments:
Post a Comment