garip anlar

İlk kez olmuyor bu. Daha önce de benzer bir durumda kalmıştım. Başka bir zamanda, başka bir yerde, başka bir insanla... O sırada, ben de başka bir insandım gerçi. Ama gördüm ki, insan bazı durumlarda, tecrübelerinden bağımsız olarak, bilemiyor nasıl tepki vermesi gerektiğini. Hele karşısındaki insan önem verdiği bir insansa. Uzun zamandır tanıdığı, güvendiği bir insansa. Bazen bazı şeyler söylenir ve / veya yapılır ve o şeyler geri alınamaz. Ama, eğer tarafların ikisi de hem fikirse bu konuda, "-mış gibi yapmak" seçeneği olabilir; "hiç olmamış gibi yapmak..." mesela.

Geçen sefer, ortamı aniden ve çok kararlı biçimde bir kaç dakikalığına terk etmiş, karşımdaki insanın da düşünme fırsatı olmasına yetecek kadar zamanın geçtiğine emin olduktan sonra yeniden "olay yeri"ne dönerek sanki hiç bir şey olmamış gibi davranmayı tercih etmiştim. Riskli bir durumdu ve sonuçları ağır olabilirdi, o gün benim için önemli birini kaybetmekten çok korktum. Kaybetmeyi göze almak istemediğim bu insanın karşısında, "lütfen bunu, bizi bozma" diye yalvaran gözlerle bir tepki beklediğimi hatırlıyorum. Oyna katıldığı anda ne kadar rahatladığımı hatırlıyorum. Sonraki bir kaç zaman "acaba eskisi gibi olabilir miyiz?" diye düşündüğümü, "ya olamazsak..." diye korktuğumu hatırlıyorum. Ama şanslıydım. Biz şanslıydık.       

Bu kez, yine aynı şeyi yaptım. Ortamı aniden ve çok kararlı biçimde bir kaç dakikalığına terk ettim, karşımdaki insanın da düşünme fırsatı olmasına yetecek kadar zamanın geçtiğine emin olduktan sonra yeniden "olay yeri"ne dönerek sanki hiç bir şey olmamış gibi davranmayı tercih ettim. Ama bu kez, aynı sonuca ulaşacağımdan emin değilim. Riskli bir durum bu ve sonuçları ağır olabilir, benim için önemli birini kaybedebilirim ve bundan çok korkuyorum. Bir kez daha şanslı olamamaktan korkuyorum. 

Bir yandan da beni böyle davranmak zorunda bıraktığı için inanılmaz kızgınım. "Ne bekliyordu?", "Ne istiyordu?", "Ne olacağını sanıyordu?" gibi sorular aklımdan geçtikçe kanım kaynıyor, sinirleniyorum. Neden ben düşünmek zorunda kalıyorum hep "biz"leri?! Hata yapıyorum belki de. Öğrenemedim bir türlü "Bana ne?!" demeyi.